"Ομορφιά"

Μια λέξη φέρνω μονάχα
συνέχεια στο μυαλό:
"Ομορφιά"
Όταν δεν είσαι καλά
όλοι σου λένε: κοίτα την "ομορφιά" γύρω σου.
Ε και τί μ' αυτό;
Λες κι η "ομορφιά" θα σώσει τον κόσμο;
Αλήθεια γίνεται να ζεις χωρίς να σκέφτεσαι;
Γίνεται να ζεις χωρίς να συνυπάρχεις;

Μοιάζει σαν να τα είχα όλα
και σιγά-σιγά να τα χάνω.

Ξέρεις σίγουρα έχω χάσει τη νιότη μου,
την ξόδεψα σε λύσεις προβλημάτων
κι ακόμα χρωστώ.
Έχασα την άγνοια μου
και δεν έχω σταγόνα ενθουσιασμού
για να δροσίσω τις εκπλήξεις,
αυτές που έρχονται καθημερινά, τις μικρές,
γιατί τις μεγάλες τις δανείστηκα μικρός για να μεγαλώσω.

Χρωστώ λοιπόν,
γιατί σαν χάνεις μετά χρωστάς
και αυτοί που μένουν ρέστοι δίχως χρέη
μοιάζουν σαν σύγχρονοι άγιοι.
Χρωστώ ενέργεια σε ανθρώπους που με χρειάζονται,
σε όνειρα, σε αισθήματα, σε φιλιά,
σε σχέδια και συνεχώς
αισθάνομαι πως πρέπει να ζήσω
για να τα ξεπληρώσω, μέχρι εκεί.

Μα η "ομορφιά" αυτή η αίσθηση
με παρασέρνει κι ας την αρνούμαι.
Άραγε η "ομορφιά" είναι τόσο ακριβή
που χρειάζομαι μια ζωή για να την ξεπληρώσω;