Αν δεις κάποιον να γέρνει
είναι γιατί τον βαραίνει ο θάνατος.
Σπρώχνει το βλέμμα του απ' τον ήλιο προς το χώμα.
Τον οδηγεί στην αθανασία
μιας ανυπαρξίας που κρύπτεσθαι φιλεί.
Και μοιάζει ολόκληρη αυτή την ήτα
να την νικούν
σαν νικούν τη βαρύτητα
τα πουλιά
μόνο τα χέρια αυτών που σ' αγαπούν
κι αυτών που δεν σε ξέρουν.
Αν κάποιον δεις να γέρνει
είναι γιατί βαραίνει αδειάζοντας από αγάπη
ή γιατί έχει γεμίσει με στοργή.
Τυχαία δεν γίνονται τα πράματα γενικώς
παρά μόνο σαν αφορούν τον άνθρωπο,
αυτό το ον που την κάνει με ελαφρά
ακολουθώντας την πεπατημένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου