Ένοχα Πρόσωπα

Άδειες ταμπέλες
σε μια πόλη
δίχως οδούς.
Μοναχικές ταράτσες
με γυρισμένη την πλάτη τους στον ήλιο.

Κι εμείς;

Εμείς κρυβόμαστε
μέσα στα σωθικά μας
ψάχνοντας
την πρωτόγονη ζεστασιά μιας μήτρας,
με φόβο και πάθος,
ψάχνοντας
το δρόμο προς μια καρδιά,
να ταιριάζει με τη δική μας.

Ψάχνοντας
σε μια πόλη
μ' άδειες ταμπέλες
δίχως οδούς.

Τα πρόσωπα,
ξέχασα να στο πω,
τα πρόσωπα είναι πάντα ένοχα.