Δυστυχώς δεν ξέρουμε πολλά
ούτε αυτά τα λίγα
που γνωρίζουμε είναι βέβαια.
Σε άπταιστα ελληνικά μίλαγε συνεχώς για την μάχη.
Μάχη με τον εγωισμό, την έλεγε.
Παρά τα λεγόμενα του
έκανε ότι του κάπνιζε διαρκώς·
σε σιγύριζε στο λεπτό
κι έφευγε.
Ήταν μέσα στις καρδιές όλων·
εκεί μέσα μονάχος κι έρημος.
Σφάδαζε από τους πόνους
των άλλων δίχως να το ξέρει κανείς.
Απορούσε πάντα πως κοιτάμε στο σκοτάδι.
Τα υπόλοιπα χρόνια του
τα πέρασε στη φυλακή,
μέσα σε κελί από φως αργυρό
και ξύλο απ' τα δέντρα
που φυτρώνουν μόνο
με το φως του φεγγαριού.
Ο άνθρωπος αυτός
αυτοεξορίστηκε
χωρίς κανένα ελαφρυντικό.
Αφού σκότωσε ότι αγαπούσε
διέπραξε την ύστατη ύβρη.
Ο άνθρωπος αυτός σκότωσε το φεγγάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου