Ηρεμία στο Μπουρδέλο

Η εριστική σου φύση
είναι τόσο ερεθιστική
κι απρόσμενα σε χάνω
μέσα στα αρώματα
ενός παλιού επαγγέλματος.

Ψιθυρισμοί στ' αυτί
κι ανατριχισμοί επαίσχυντοι
με καλούν να γευτώ
το φιλήδονο κορμί σου
που χαμογελά ειρωνικά.

Δεν φταίω εγώ
έτσι μου λες
και χάνεσαι στο σκοτάδι
σαν ένας δολοφόνος
των μικρών στιγμών.

Αιμόφυρτα τραγούδια
στη διαπασών
ασελγούν με την ηρεμία μου·
κι αυτή πουτάνα είναι
που γουστάρει να γαμιέται.

Το μπουρδέλο
το μυαλό ποτέ δεν θα μάθει
πως εκεί έξω
υπάρχουν και χειρότερα.