Κομπάρσος

ΕΓΩ: Γιατί έτσι, βρε συ;
         Κομπάρσος;
         Εγώ σε θυμάμαι πρωταγωνιστή.
         Τώρα;
         Συνεχώς αμίλητος
         συνεχώς αλλού.
         Τί έπαθες;
         Τί φταίει;
         Το έργο;
         Ο θίασος;
         Ή μήπως έχεις χάσει το ταλέντο σου;

Εγώ:  Τίποτα απ' όλα αυτά.
         Αναρωτιέμαι που τα βλέπεις
         όλα αυτά.
         Μέσα στο τίποτα
         γιατί να φταίει κάτι;
         Κι εγώ κι εσύ ένα τίποτα μοιραζόμαστε.
         Απόλαυσε το,
         αυτό το τίποτα είναι ατέλειωτο.