Το Γαϊτανάκι

Θαρρείς πως είσαι άνθρωπος,
για να γελάς;
Θαρρείς πως είσαι άνθρωπος,
για να κλαις,
να περπατάς,
και να κοιτάς ψηλά;

Άνθρωπος ονομάζεσαι μονάχα, 

όταν τα μάτια σου το χρώμα δεν κατηγορούν.
Όταν στα λόγια κάθε θύμου,
οι πληγές της οργής  δειλά δεν υπακούν. 

Θαρρείς πως είσαι άνθρωπος
επειδή η κάρδια σου δυνατά χτυπά; 

Άσπροι, μαύροι, κίτρινοι.
Όλοι άνθρωποι παρόλ’ αυτά.
Όλοι μαζί πλέκουμε το γαϊτανάκι της ιστορίας μας. 

Πολεμώντας αδιάκοπα,
σε κάθε στροφή.
Ποιά φυλή θα βάλει την τελευταία πινελιά; 

Σε κάθε στροφή,
που Ιστορία βαφτίστηκε κάποια μακρινή εποχή. 

Περήφανος για την σημαία πολεμάς. 

Και κάθε πατρίδα και μια σημαία.
Και κάθε σημαία και ένας λαός.
Και κάθε λαός και ένας ηγέτης-
πιόνι κάποιου «κόσμου», που κανείς δεν μπορεί εύκολα ν' αγγίξει. 

Για χάρη της κάθε πατρίδας,
της κάθε σημαίας,
του κάθε λαού,
κόκκινες βάφονται οι σελίδες της ιστορίας. 

Με μία μόνο υπογραφή, αυτή του νικητή.

Μα αν κοιτάξεις ψηλά.
Μια είναι σημαία.
Για κάθε πατρίδα.
Για κάθε άνθρωπο,
που ξέρει πως είναι να κλαίει,
να γελάει,
να περπατάει με το κεφάλι ψηλά.
Ο ουρανός,

αυτή είναι η σημαία μας.
Και τα αστέρια,

όλων μας η ιστορία.
Όλοι τα βλέπουμε.
Όλοι τα μοιραζόμαστε,
και κανένας λαός 

και κανένα χρώμα 

δεν είναι ψηλότερο στα μάτια του. 

Θεός, αγάπη ή όπως αλλιώς θες να το πεις.
Αρκεί με ανθρωπιά να σε κάνει να ζεις 

και να σε μαθαίνει κάθε φορά που κοιτάς ψηλά

πως Όλοι, βλέπουμε την ίδια σημαία.
Πως όλοι ζούμε στην ίδια πατρίδα.
Πως όλοι έχουμε για ηγέτη,
μια κοινή αξία,
την Ειρήνη.
Όταν το τελευταίο χέρι, πιάσει το πρώτο.

και κανείς δεν θα θέλει ή θα υπάρχει για να σε κατατάξει.

Όταν όλοι μαζί κοιτάξουμε τη σημαία μας.

Όταν όλοι μαζί κοιτάξουμε ψηλά. 

Τότε το γαϊτανάκι θα έχει τελειώσει

και θα έχει καεί μέσα στην φωτιά.
Μια φωτιά που οι ψυχές μας ενωμένες θα έχουν ανάψει,

με μόνη πυξίδα τα αστέρια, 

που μας κοιτάνε από ψηλά.
Ειρηνικά θα μας καθοδηγούν
Την ιστορία να γράψουμε ξανά
Δίχως διακρίσεις
στα χρώματα,
στα σώματα,
στα αρώματα.
Δίχως διακρίσεις
στα βλέμματα,
στα ψέματα.
Δίχως διακρίσεις
στο ρυθμό που χτύπα μια ψυχή.
Δίχως διακρίσεις
στην αγάπη που νιώθει μια καρδιά.

Μαριάννα Κωστοπούλου- Μίλτος Τριανταφύλλου