Ραντεβού στο δρομάκι μεταξύ Παραδείσου και Κόλασης

Καθώς λιγάκι σε γνωρίζω
θέλω να ξέρεις ότι σε έχω απόλυτη ανάγκη.

Αν με γνώριζες καλύτερα θα το 'ξερες ήδη.

Άποψή μου, να μην αφήνεις το χρόνο να σε καταβάλει
αν μπορείς, αν όχι κοίτα να χαμογελάς
ή να βρίσκεσαι με χαμογελαστούς ανθρώπους.

Όταν κρυώνεις μην παίρνεις σημαντικές αποφάσεις
μόνο αναζήτησε λίγη ζεστασιά.

Όλα είναι μάταια
μα περισσότερο μάταιο είναι να κάνεις την παραπάνω σκέψη
ξανά και ξανά.

Όπως σου είπα σε έχω ανάγκη
καθώς νιώθω ανασφαλής και μισός
ξέρω ότι εσύ μπορείς να μου αλλάξεις άποψη.

Ελπίζω να μη σε στεναχωρώ με τα προβλήματά μου
γιατί στεναχωρημένη δεν θα 'χεις τίποτα να μου προσφέρεις.

Οίκτος σε άνθρωπο που ήδη λυπάται δεν βοηθά.

Να υποκρίνεσαι όταν δεν στο ζητάνε
το αντίθετο θα σε κάνει πλούσια και junky της εξουσίας
πάνω στους ανθρώπους.

Να αγαπάς το όμορφο και θα γίνεσαι όλο κι ομορφότερη
μα όταν φθονείς να το κάνεις τέλεια για να αποτρέψεις τα αντίποινα.

Μένω ήσυχος και σε περιμένω
αν δεν έρθεις ξέρω που θα σε βρω.