Αγάπες που το μάρμαρο κοιτάν
και πίσω μόνο θέλουν να γυρίσουν.
Φιλίες σαν ένα γυαλάκι σπαν
και ψάχνουν λίγο χρόνο να κολλήσουν.
Έτσι 'ναι πάντα
οι ευθύνες έρχονται
κι οι σκέψεις γέρνουν.
Έτσι 'ναι πάντα
τα λόγια χάνονται
και πίκρες φέρνουν.
Μανάδες που τ' αγόρια τους ζητάν
κι ας ξέρουν πως δεν θα γυρίσουν πίσω.
Ψαράδες που στον ουρανό μιλάν
και λεν' "δυο δίχτυα είναι, θα τ' αφήσω".
Έτσι 'ναι πάντα
συνήθεις ύποπτοι
που όλοι ξέρουν.
Έτσι 'ναι πάντα
οι φάροι σβήνουνε
κι αργοπεθαίνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου