Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Το Συρματόπλεγμα

Σε αναζήτησα
λίγο πριν βγω από την πόρτα.
Μάταια,
έσκυψα το κεφάλι κι έφυγα.
Κοίταξα πίσω
κι απ' όλο μας το παρελθόν
όρθια έχει μείνει μόνο η εξώπορτα
και το παιδί μας
που παίζει τώρα στην αυλή.

"Μη βγεις έξω απ' το συρματόπλεγμα"
Φωνάζουμε κι οι δυο
κοιτιόμαστε βουρκώνουμε
κοιτάμε το ρολόι
μετρά αντίστροφα.

Ο χρόνος είναι πάντα λίγος
κι εμείς είμαστε πάντα μικροί.
Μόνο το παιδί μας μεγαλώνει.
Μακάρι να σπάσει το συρματόπλεγμα
και να μας απορρίψει.

Έφτασε η ώρα
βάζω μπρος, φεύγω
η σκέψη μου μένει ακίνητη
για ακόμη μια φορά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: