Λάθος

μοιάζεις σαν να 'σαι απόστροφος

σε μια πορεία

με μόνο στόχο να κάνεις κρυφή

την απορία

ποια εσύ η ίδια η αλήθεια 

να κρατάς κρυφά τέτοια πράματα;

ακουστήκαμε κι οι δυο να κλαίμε

από μέσα μας λίγο

μετά το ξημέρωμα

τί μελαγχολικό που 'ναι το τέλος της νύχτας;

σαν τη μελαγχολία που νιώθει κανείς

όταν δεν τον έχει πάρει ο ύπνος

κι είναι πλέον χαράματα

η μοναξιά, σκύλος που με κοιτάει

με το πάντα τόσο πιστό της βλέμμα

μη με ξυπνάς και ονειρεύομαι

δεν έχεις τίποτα που να σε απομακρύνει

από την αδιακρισία; 

και τώρα στη πορεία

αμφιβάλλεις κι απορείς

τί είναι η ζωή; ρωτάς

ενώ πριν λίγο την χτύπαγες στο πρόσωπο για ένα λάθος.