Είσαι θυσία
κι έγινες στάχτη
στο βωμό της ζωής,
που ξεπηδά από τη σάρκα σου.
Αιώνια αιχμάλωτη
στο βλέμμα
που για πρώτη φορά είδε τη σωτηρία του.
Προορισμένη
στη βαθιά των ανθρώπων αντοχή
να υπομένουν
τα πράματα και τους ανθρώπους.
Μοναδική ψυχή
που γέννησε σ' αυτή τη γη
τον παράδεισο και την κόλαση.
Άνθρωπος
που γεμάτος πάθη ζει
μα χωρίς αυτά πορεύεται και πεθαίνει.
Είσαι θυσία
κι είσαι Μάνα, μητέρα των ανθρώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου