Θόλωσαν της μοίρας τα μαντέματα
κουράστηκα ν’ ακούω τόσα ψέματα.
Στον κόσμο γκρίζες
φαίνονται οι ρίζες
θάνατος.
Έκλεισα του δέρματος τους πόρους
γυρίζω μ’ άρχοντες κι εφόρους.
Είδα τα μύρια
της γης μαρτύρια
έκλαψα.
Πάλεψα μόνος έξω απ’ τα συνδικάτα
στο πλήθος έφερα κακά μαντάτα.
Η αγάπη σβήνει
το φως μ’ αφήνει
χάνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου