Ο χορευτής με το ένα πόδι

Είδα ένα χορευτή μ' ένα πόδι
που χόρευε θεσπέσια,
γλυκά και μ' αρμονία.

Έκανε άλματα και πιρουέτες
ύψων' ανάστημα, πετούσε πέτρες.

Με το ένα πόδι ο χορευτής
πριν δείξεις οίκτο,
σ' έκανε αναπάντεχα να δεις πως ίσως είσαι ασταθής.

Έδινε παραστάσεις με ένα πόδι
και σήκωνε στα χέρια του
ανθρώπους και ψυχές,με ένα πόδι.

Είχε και καμαρίνι ο χορευτής,
για να αλλάζει και να βάφεται
κι αυτόγραφα στους θαυμαστές να δίνει.

Μα, πάντα κάποιος ρώταγε σαν έφτανε κοντά του:
"Πως γίνονται με ένα πόδι αυτά που κάνεις;"

Κι αυτός απάνταγε μ' άλλη ερώτηση:
"Αλήθεια, εσύ πως βρίσκεις τρόπο ν' ανασάνεις;"


Έτσι, περνούσε ο χορευτής με το ένα πόδι.
Αυτός, λοιπόν, ο χορευτής είχε και άλλα ελλατώματα,
είχε μόνο μια καρδιά,
μόνο μια συνείδηση,
μόνο ένα μυαλό,
μόνο μια ψυχή
και μια αγάπη μόνο
που ότι περίσσευε,
δεν το πετούσε
κι ότι κι αν έλλειπε,
το γνώριζε και το πληρούσε.