Στα μικρά σπίτια με τις τσιμεντένιες αυλές και τους χωμάτινους δρόμους
Μεγαλώσαμε δίχως πριν και αύριο μόνο τώρα και σε λίγο
Τρέξαμε να τα φτύσουμε πριν μας προλάβουν οι σκοτούρες
Κάναμε ποδήλατο χωρίς χέρια στο τιμόνι πριν μας δέσουν με ασφάλειες ζωής
Τραβήξαμε το ξύλινο αμαξάκι με τις ψεύτικες πλαστικές ρόδες
μέχρι ψηλά στην ανηφόρα, ξανά και ξανά
Μέχρι να ρθει το σούρουπο, να ανάψουν τα φώτα στις κολόνες της ΔΕΗ
και να ακουστεί μια φωνή:
"Στο σπίτι γρήγορα τώρα, νύχτωσε"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου