Περί Λακωνικότητας

Στα ανοιχτά βγήκες,
δεν είδες τίποτα,
κρύφτηκες.
Τι νόμιζες;
Πως είναι η αγάπη μόνο έρωτες;

Τελεία.
Τα λόγια κύλησαν
και βρήκαν τη δύναμη να με λιώσουν.
Κατάφερα και κρατήθηκα
απ' τα χείλη σου,
έπειτα με φίλησες
κι έτσι χάθηκα κάπου ανάμεσά μας.

Αρκετά οι αγάπες.
Την δουλειά ποτέ δεν τη φοβήθηκα
πάντα φοβόμουν τους ανθρώπους.
Ίσως γιατί πάντα τους αγαπώ πλιότερο
από τα υπόλοιπα
και έχουν τη δύναμη να με φοβίζουν
περσσότερο.

Δουλειά είναι ο χώρος που φοβάσαι
για να έχεις μια ατρόμητη ζωή.
Αν δεν το κάνεις, τότε λυπάμαι
απλά ατύχησες.
Υπάρχουν και οι ταινίες άλλωστε.

Τα βόδια κοιμούνται λίγο
φρόντισε να μην τους μοιάσεις γενικά
και φυσικά δεν εννοώ να κοιμάσαι περσσότερο.

Μην μου το πεις
αν δεν είσαι φίλος, δεν σε πιστεύω
αν πάλι είσαι με ξέρεις καλά,
ποτέ δεν χρειάζεται να λέμε οτιδήποτε,
οι φίλοι άλλωστε πάντα λένε τα λιγότερα.

Η ζωή δεν υπάρχει για να τη ζούμε
αλλά υπάρχουμε γιατί ζει αυτή.