Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Κορίτσι

Τι μυστήριο κρύβουν τα στήθη σου;
Τα μάτια σου επίσης.
Κι εσύ γουστάρεις τον μεσήλικα
τον αποζητάς κρυφά
ασυνείδητα
με ονειρώξεις
κάτω από τα ελαφριά σκεπάσματα
του καλοκαιρινού κρεβατιού
μέσα στα στενά εσώρουχα.
Τον ζητάς από νωρίς
τώρα είσαι έφηβη 
αύριο τριαντάρα
μπορεί για μια ολόκληρη ζωή.
Έπειτα ζητάς τον πατέρα του παιδιού σου
απεγνωσμένα
ή και με πρόγραμμα.
Τέλος αρχίζει το πάρτι της φαντασίωσης
για τον ανεκπλήρωτο έρωτα
ή τον νεαρό που ιδρώνει όμορφα.
Κι απ' την αρχή μέχρι το τέλος
της πανέμορφης καριέρας σου
σε σαγηνεύει το στήθος
της φίλης σου ή της γνωστής σου
ή μιας οποιασδήποτε γυναίκας κοντινής σου.
Τόσο που δεν σταματάς 
να το φαντάζεσαι γυμνό.
Όπως κάνω το δικό σου εγώ.

Stockholm syndrome

Ποτέ δεν εμπιστεύτηκα τον άνθρωπο
λιγάκι μόνο αγάπησα σε αυτή τη ζωή
και δεν μου βγήκε σε καλό
αντίθετα με έκανε μικρό
κι εγωιστή.
Στο τέλος πάντα έχανα
ένιωθα την ήττα στο πετσί μου
άλλωστε οι νίκες ποτέ δεν αρκούσαν
και τα καλά λόγια 
ήταν  λίγα και ψεύτικα.
Μα η δυσφήμιση πάντα
ξετρύπωνε κάτι αληθινό.
Ανώφελο να ζεις για ν' αγαπάς
μιας και να αγαπιέσαι
μοιάζει  με φυλακή.
Ποτέ δεν εμπιστεύτηκα τον εαυτό μου
οξύμωρη μου φαίνεται τέτοια προσπάθεια.
Αλλά  είναι τέτοια η απόγνωση του ανθρώπου
μπροστά στη μοναξιά
που θα αγκάλιαζε τον συνάνθρωπό του
ακόμη και τον απαγωγέα του ή τον εχθρό του.
Γονείς και κοινωνία
σε απαγάγουν απ' την ανυπαρξία σου
σέρνοντάς σε στη ζωή
να εκτίσεις την ποινή σου.
Όλα τα κανονικά
όλα τα νόμιμα
όλα τα λογικά
κατασκευές φυλάκισης της ανυπαρξίας
σε δομές άυλες, κοινωνικές.
Τα υπόλοιπα είναι θρησκεία
και διαφήμιση.