Απωθημένο

Τελικά μόνο όταν το απωθημένο καταφέρνει
και σε πλησιάζει Ξανά
καταλαβαίνεις ότι δεν πέρασε ούτε μια μέρα ανάμεσα σας.
Είσαι ίδιος μέχρι το τελευταίο σου κύτταρο
κι εκείνη εγκλωβισμένη στο ίδιο απωθημένο μένει απαράλλαχτη.

Ο χρόνος που περίμενες ότι θα τα γιατρέψει όλα
αυτός ο χρόνος που κάποιοι αποκαλούν σχετικό
τελικά
ο χρόνος είναι Άσχετος
όταν ανάμεσα στους ανθρώπους υπάρχει απωθημένο.

Είσαι όμως ζωντανός ξανά, βλέπεις ξανά την ευκαιρία για το λάθος
που κάνει την καρδιά σου να χτυπά και την ανάσα σου να ασθμαίνει

και η αυτοπειθαρχία σου μοιάζει με καραμέλα
προορισμένη να λιώσει με το πρώτο φιλί.

Τελικά μετά από τόσο καιρό που δεν ήξερες γιατί συνεχίζεις
πλέον κατάλαβες ότι δεν συνέχιζες εσύ
ούτε εκείνη προχωρούσε
παρά εγκλωβιστήκατε στην στιγμή της έκρηξης του χωρισμού σας
μια εκωφαντική σιγή που λύθηκε ξαφνικά
με το βλέμμα μια τυχαίας συνάντησης.

Δεν υπήρχαν κομμάτια, το απωθημένο τα είχε κρατήσει όλα άθικτα.

Άθικτα και ατελή όπως ήταν κι η αγάπη
πριν γνωρίσει τον έρωτα.