Markgenomskådande/Διάφανη γη

Den vita solen rinner ut i smogen.
Ljuset dryper, det letar sig ner
till mina nedersta ögon som vilar
djupt under staden och blickar uppåt

ser staden underifrån: gator, husgrunder -
liknar flygbilder av en stad i krig
fast tvärtom - ett mullvadsfoto:
tysta fyrkanter i dova färger.

Där fattas besluten. De dödas ben
går inte att skilja från de levandes.
Solljuset ökar i volym, strömmar in
i flygkabinerna och ärtskidorna.

μετάφραση

Ο λευκός ήλιος διαπερνά το νέφος.
Το φως στάζει, σκάβει το δρόμο του
προς τα κατάβαθα των ματιών μου
που θαμμένα κάτω απ' την πόλη κοιτάν ψηλά

βλέπουν την πόλη απ' τα κάτω: δρόμοι, θεμέλια
να μοιάζουν με αεροφωτογραφία εμπόλεμης πόλης
κι απ'την άλλη - η ζωγραφιά του τυφλοπόντικα:
ήσυχα τετράγωνα σε βουβά χρώματα.

Εκεί παίρνονται οι αποφάσεις. Τα κόκκαλα των νεκρών
γίνονται ένα με τους ζωντανούς.
Οι ηλιαχτίδες διογκώνονται, ορμώντας μέσα
σε καμπίνες αεροσκαφών και λοβούς μπιζελιών.

Tomas Tranströmer,
ur STIGAR - 1973

Μετάφραση: Μ. Τριανταφύλλου