Το δέρμα και το κέρμα

Σε βρήκα

Πάλι εδώ.
Είμαστε μόνοι πάλι κύκλωπα.

Τί κάνεις;
Χαίρομαι που σε βλέπω στη λευκή σελίδα,
δίπλα στο κινητό και το τηλεκοντρόλ.

Σε πόσο κοινά μέρη μπορεί κανείς να βρει τον εαυτό του.

Μη φοβάσαι
δε σε μουντζουρώνω
απλά κρατώ το περίγραμμα σου σε σημειώσεις.
Έτσι για να μη σε ξεχάσω ποτέ.

Υ.Γ.
Ίσως και για να σε ξεφορτωθώ, Κανένα.

Σε αυτή τη ζωή - Χώρια

Να τώρα δε μου απαντάς εσύ.
Ξέρω ότι φοράς ένα τζίν και μια μπλούζα.
Απέναντι σου έχεις ένα φίλο
και μάλλον η μουσική σκεπάζει
τη συζήτησή σας από τα αδιάκριτα αυτιά.

Πήγα στην αρχή να ζηλέψω
μα μου αποκρίθηκες πριν σε καλέσω.
Ύποπτο;
Τι νόημα έχει να αναρωτιέμαι.
Μάλλον αφού περνάς καλά
έτσι έπρεπε να γίνει σε αυτή τη ζωή.

Εσύ να μιλάς εκεί
κι εγώ να γράφω εδώ.

Για Ένα Τσιγαράκι

Σε είδα δίσταζες να μπεις στο μάθημα.
Με είδες να βγαίνω μόνος
φορώντας τον άσπρο μου χιτώνα.

Άναψα ένα τσιγάρο
κι ώσπου να δω τον καπνό να λέει:
"Γειά σου, είμαι ευτυχώς εδώ."
Ήρθες δίπλα μου και κάθησες
σε μια πράσινη καρέκλα.

Μύριζες όμορφα
μου είπες ότι ήσουν καθαρούλα.
Ξέρω όμως ότι κάνεις βρώμικες σκέψεις,
κι αυτό με μαγνητίζει όταν σου μιλώ.

Άλλωστε τα χείλη σου περιγράφουν τέλεια
την αμηχανία του ερωτισμού.

Το τσιγάρο μας
τελείωσε
κι όταν γύρισα να σε κοιτάξω
έιχες γίνει καπνός.

Αμηχανίες

Α, ναι είδες;
Ειδωθήκαμε ξανά
και είμαστε κι οι δυο σε ζεύγη.
Μάλλον είμαστε κι οι τρεις σε ζεύγη.
Φανερώθηκε στα μάτια σου
η θλίψη της άφιξης και του γυρισμού.
Βρε, γιατί μιλώ στον ενικό.
Κοιτάγματα ζεστά και άχρωμα.
Φόραγα κι εγώ μια αδιάφορη μπλούζα
που πήγαινε με τη μουστάρδα στο τραπέζι.
Καλά θα περάσετε πιστεύω.
Ίσως το νερό με το κρασί
να είναι το φαγητό των ημερών.
Γιατί όχι;
Άλλωστε κοντεύει Πάσχα.

Το κουμπί του Κινδύνου

Πετάγομαι
φτάνω στα ύψη μου
χοροπηδώ σε τραμπολίνο.

Ξέρεις είναι ωραία ν' ανεβοκατεβαίνεις
κι εκεί που πέφτεις χαμηλά
πάλι να βρίσκεσαι ψηλά.

Υπάρχει όμως μαρτύριο
μέσα σ' αυτό το ψηλά και χαμηλά.

Τι κι αν το ανσανσέρ
μας ανεβάζει ομαλά
σε ύψη όλο και πιο μεγάλα.

Ξέρω πως απ' όλα τούτα τα κουμπιά
θα μου λήψει ένα μονάχα.

Αυτό του Κινδύνου.
"Κίνδυνος,
το ύψος αυτό
δεν είναι δικό σου,
εγώ το ανσανσέρ στο δίνω.
Αν θες ασφάλεια, μάθε το τραμπολίνο."

Το δέρμα και το κέρμα

Το δέρμα μου μ' ακολουθεί
όπου κι αν πάω
όπως κι ο ίσκιος μου.

Τί κρύβεται, άραγε, μέσα στον ίσκιο;
Τί κρύβεται, άραγε, κάτω απ΄το δέρμα;

Ύπαρξη και ανυπαρξία.
Μήπως σαν φτάσω στο τέρμα
απαλλαχτώ από τον ίσκιο και το δέρμα;

Πώς απαντά κανείς σε τέτοια ερωτήματα;
Αν θέλετε να μάθετε
εγώ
πάντα στηρίζομαι στο κέρμα.

Υ.Γ.
Που στηρίζεται το κέρμα;
Κορώνα ή γράμματα;
Σ' αγαπώ ή μ' αγαπάς;
Εγώ η εσύ;
Σιγουρα ή ίσως;
Έρωτας ή μίσος;

Έλεος, είπα να ζήσω, μη το γαμήσουμε στο θάνατο.

Χωρίς επικοινωνίες

Ζω,
απλά μου κόψανε το ιντερνέτ.
Δε ξέρω,
αλλά τα βράδια με θυμάμαι καλύτερα
και τα πρωινά μαθαίνω τον κόσμο.

Σαν άκουσα το μήνυμα σου σάστισα,
για μια στιγμή μύρισα το καλοκαίρι.

Δεν είχα κάρτα
και ξαναβυθίστηκα στην αναμονή
που με φιλοξενεί την άνοιξη.

Το στυλό

Πήρα το στυλό
εκείνο που μου πρόσφερες,
όχι από τα χέρια σου αυτή τη φορά.

Στο βιβλιοπωλείο
ανάμεσα σε τόσα στυλό, μολίβια και μαρκαδόρους
εγώ διάλεξα αυτό
που μου 'χες προσφέρει για λίγο
και το αγόρασα.

Θα μου πείς : " και τι μου το λες;"

Δε ξέρω απλά είχα την ανάγκη να σου γράψω.

"ΤΩΡΑ"

Πέρασα το χρόνο
ψάχνοντας στη μνήμη
να βρω το μέλλον,
αυτό που μου ταιριάζει.

Έτσι ανακάλυψα πως το μόνο που υπάρχει είναι το "ΤΩΡΑ".