Έφτασα σε κορυφές και έπεσα
και ανέβηκα
μα δεν κατέβηκα ποτέ.
Είναι στοίχημα, τελικά, ν' ανεβαίνεις.
Κουράστηκα; Όχι, απλά υπάρχω
κι εσύ που είσαι δίπλα μου,
χόρτασες;
Όχι, ποτέ δεν πεινούσες μα εγώ σε τάιζα.
Τώρα πού είσαι; Χάθηκες
ή απλά υπάρχεις;
Μυρίζω πλέον
κι η γλάστρα με το βασιλικό σε περιμένει.
Όταν κουνήσεις τα φύλλα σου
μίλα στον άνεμο,
μίλα μου
θα στερηθώ αλλά ό,τι ζω θα το αγγίξεις.
Τα βίωσα, κλάμα, πόνο, οίκτο
περιμένωντας να ζεσταθώ.
Μη φύγεις,
κρυώνω για τη ζέστη που θα κρυώσει.
Μη φύγεις
φεύγω εγώ.
Τα μαύρα μάτια πάντα με φοβίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου