Οδηγώ την άυρα μου
σε μονοπάτια γνώριμα
μα και συνάμα ξένα.
Αφήνω την ανάμνηση
για τ' άλλα χρόνια
κι όλα τα περασμένα.
Ζητώ μίαν απόγνωση
νά 'ρθει να με κινήσει
στην όχθη την επόμενη.
Τώρα δε μ' έπιασε σκουριά
ακόμη ανασαίνω,
Τώρα δεν έχω σιγουριά
δεν ξέρω που πηγαίνω.
...απλά
σκέφτομαι, ζητώ
θυμάμαι και μαθαίνω...
Η μοίρα μου με καρτερά
σε μένα πια ελπίζει
ποτάμι δε με σταματά
δεν έχω μετερίζι.
Φαντάζομαι την άνοιξη
στα πόδια, στα μαλλιά μου
να κάθεται ολόξανθη
άγγελος στ' ονειρά μου.
Το χθες δεν έρχεται μπροστά
τα μάτια μου δεν βλέπουν
μόνο μια αίσθηση μετρά
αυτή που σου την κλέβουν.
Μα εγώ την φύλαξα καλά
από νωρίς την είδα
κατάλαβα πως μ' οδηγά
στην μόνη μου ελπίδα...
...την αναζήτηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου