Την τιμητική του
Κάθε τόσο η καμπάνα χτυπά πένθιμα
Στο χωριό
Συνειδητά κι υποσυνείδητα
Όλοι μας γειωνόμαστε για λίγο
Με την θνητή μας φύση
Ερωτήση:
Ποιος πέθανε;
Ούτε πως, ούτε γιατί
Κι αντιλαμβάνεται κανείς ότι η πιο ενδιαφερουσα ερώτηση του ανθρώπου είναι Ποιος;
Μια συνεχής αναζήτηση του υποκειμένου.
Υ.Γ.
Είναι αυτή η παράδοση που σβήνει μαζί με τον ήχο της καμπάνας που με πονάει πιο πολύ. Αυτά τα διαμάντια της συλλογικής μας διαβίωσης, των οποίων η απώλεια διαβρώνει σιγά σιγά τις ψυχές μας.
Ώσπου να είμαστε πλέον κάποιοι άλλοι.
