Μίλησε ένας ανθρωπάκος
για οράματα
για πράγματα
για όνειρα
και σκέψεις έκανε μικρές,
που μεγάλωσαν μαζί του.
Μα δε πέθαναν ποτέ.
Αυτός ο αιώνιος χωρισμός
είναι που τον λυτρώνει,
τώρα που δεν βλέπει
μείτ' ακούει
ούτε μιλά
αλλά
σαν δυο φώτα θολά
όλο ξεμακραίνει...
Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009
Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009
Ο ίσκιος της βροχής
Τί ίσκιος είσαι τελικά;
Με ποιό αντικείμενο έχεις ταιριάξει;
"Είμαι ο ίσκιος απ' το σύννεφο που φέρνει τη βροχή"
Μα εγώ ποτέ δεν βλέπω ίσκιο όταν βρέχει.
"Είναι γιατί δε ρώτησες ποτέ μια σταγόνα: Ποιός ίσκιος σ' έχει φέρει;"
Με ποιό αντικείμενο έχεις ταιριάξει;
"Είμαι ο ίσκιος απ' το σύννεφο που φέρνει τη βροχή"
Μα εγώ ποτέ δεν βλέπω ίσκιο όταν βρέχει.
"Είναι γιατί δε ρώτησες ποτέ μια σταγόνα: Ποιός ίσκιος σ' έχει φέρει;"
Άγρυπνος
Πήρα τα απογεύματα
σε μια τσάντα
κι έτρεξα για να προλάβω το ξημέρωμα.
Εκεί που χαιρετούσα το φεγγάρι,
σταμάτησε η γη
κι εγώ συνέχισα να τρέχω.
σε μια τσάντα
κι έτρεξα για να προλάβω το ξημέρωμα.
Εκεί που χαιρετούσα το φεγγάρι,
σταμάτησε η γη
κι εγώ συνέχισα να τρέχω.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)